Aan de wandel in de Noordkop: Schagerbrug, de blauwe route

We vertoeven in de Hollandse zomer, maar het KNMI laat in de voorspellingen zien dat we minimaal een hele week regen kunnen verwachten. Het is de laatste zondag van juli, het lijkt erop dat deze middag nog droog blijft, dus gaat we ondanks een puist wind op stap voor de wandelrubriek. De keus valt op Schagerbrug en de blauwe route is 7,5 kilometer lang.

Het startpunt van het wandelnetwerk bevindt zich nabij het centrale kruispunt Schagerweg en de Grote Sloot. Langs het water zetten wij de pas erin, richting het noordoosten, tot we bij Gemaal Zuid komen; een klein gemaal wat echter zo’n 10 m³ per minuut kan verwerken. Tussen het gemaal en het kanaal Stolpen Schagen wijst de blauwe routepijl over het hek en via het opstapje staan we in het boerenland op het voormalige jaagpad. Het gras staat niet echt heel hoog, maar het dijkje is ook niet gladgeschoren; met een fikse wind tegen voelt het of we op survival zijn! En dat zijn we ook, want als we een heel eind over de dijk ‘geploeterd’ hebben stuiten we na een houten hekwerk met opstapje op twee ijzeren hekwerken zonder opstapje. We stuiteren er moeizaam overheen om het pad te vervolgen.

Stolperophaalbrug
Op de dijk komen we holletjes tegen, die hoogstwaarschijnlijk van muizen zijn. Dijken lopen regelmatig schade op door muizen, omdat zij de wortels van de grasmat opvreten. Naast muizen in de dijk staan hier schapen op de dijk en er is één zwart schaap in deze familie. De Stolperophaalbrug komt in beeld, we moeten er onderdoor en gaan via een knik in het binnenland richting het andere boerenpad langs het Noord-Hollands kanaal. Net daarvoor, aan de Schagerweg, staan nog wat huizen en één daarvan heeft naast kunstzinnige beelden wel een heel bijzondere windvanger in de voortuin staan. Een fluitketel in top, dan potten en pannen met inhoud en nog een extra paal met lepels. Het waait ontzettend, dus de pannen vliegen letterlijk in het rond!

Een angstaanjagend bord kondigt aan dat overtreders worden neergeschoten en zij die het overleven toch wel. Met gevaar voor eigen leven vervolgen wij deze survivaltocht. We zien nu een hoog hek opdoemen met een opstapje, maar dat gaan wij nooit halen; als we nabij zijn zien we dat we gelukkig de bovenkant kunnen openen. Dat zagen we nooit eerder onderweg! De dijk op en na de verlegen schapen volgen de uitbundige geitjes. Die hebben duidelijk zin in een verzetje en stormen op ons af voor een aai over de bol en veel aandacht. Ze blijven teleurgesteld achter het hek, als we daar overheen en buiten hun bereik zijn. Wederom een lastige doorgang, geen opstapje en schrikdraad waar we onderdoor kruipen.

Hollands tafereel
Een Hollands tafereel met pinken (jonge koeien) op de voorgrond en een molen aan de horizon. Als we weer onder het schrikdraad door zijn, staan er bankjes met informatie over het visvriendelijke gemaal. Naast die molen is een camping te vinden, die zich met name op de liefhebber van het buitenleven richt. Het andere deel van de camping bevindt zich in het Ananasbos, waar de route vervolgens doorheen gaat. De kip en het ei is een bekende uitdrukking en nadat wij de kip hebben gezien, komt het bord waar de eieren te koop zijn.

Via de Ruigeweg komen we bij een handvol huisjes in ’t Buurtje en gaat de route via de Schagerweg terug richting Schagerbrug. Het venijn zit in de staart, dat blijkt wel als donkere wolken samenpakken en op dit open stuk nog wat regendruppels boven ons loslaten. Het is geen verkeerde wandeling, mits het weer wat beter is en als de twee slechte doorgangen begaanbaar worden gemaakt. Over het laatste hebben we het wandelnetwerk geïnformeerd, we hopen dat dit snel verholpen kan worden.