Column: Proefkonijnen in Warmenhuizen
Woonzorggroep Samen wil van Warmenhuizen een Levend Laboratorium maken. Warmenhuizers zijn blijkbaar uitstekend geschikt als proefkonijnen voor een beleid dat voortkomt uit zorgverlegenheid. Samen lijkt niet meer het geld en de middelen te hebben om ouderen de zorg te geven die ze nodig hebben. Samen wil ze dan ook zoveel mogelijk uit het verpleeghuis weren. ‘Lekker thuis blijven wonen en je eigen regie voeren’ lijkt het adagium van bestuursvoorzitter Tanja Ineke te zijn. Zeer enthousiast staat zij een verslaggeefster van Noordkop Centraal te woord. Ze doet het voorkomen alsof zij met haar aanpak het ei van Columbus heeft gevonden. ‘Als we zo doorgaan zoals we het nu doen lopen we vast in de zorg,’ zegt ze. Heeft ze onder een steen gelegen? Want de zorg is al langere tijd vastgelopen. Denk bijvoorbeeld aan de demonstrerende huisartsen vorige week vrijdag. Zij vragen aandacht voor de vastgelopen huisartsenzorg.
De Samen bestuurder wil binnen een denkbeeldig, ‘virtueel hek’ rond het dorp Warmenhuizen eigenlijk alle regels, alle wetten en alle kaders rond ouderenzorg laten varen en wil kijken wat er dan aan ‘innovatieve’ zorg kan ontstaan. Dus wil ze beginnen met een schone lei. Ineke gebruikt daar het prachtige beeld van een maagdelijke, groene weide voor, waarop iets nieuws kan groeien. Mals, gezond groen gras voor de dieren die er op grazen.
Maar de spreekwoordelijke aap komt al snel uit de mouw. Het blijkt dat Ineke mantelzorgers en buurtgenoten een grotere rol wil geven bij de zorg voor hulpbehoevende bejaarden. Zelfs voor arbeidsmigranten ziet ze mogelijkheden om de zorg op te pakken. Of pappa’s en mamma’s die niet om zeven uur kunnen beginnen. Daar bedenkt ze dan wel een alternatief rooster voor. Haar uiteindelijke doel is klip en klaar: kostenreductie onder het mom van zelfregie. Thuis blijven wonen zonder gebruik te maken van professionele hulp is dan ook veel goedkoper dan verzorgd te worden in een verpleeghuis. Het economische aspect van zorg blijkt leidend te zijn bij haar ’innovatieve’ beleid en zal nog meer zorgarmoede veroorzaken. Niets nieuws onder de zon dus, maar het getuigt wel van een ‘armoedig’ beleid.
Bovendien heeft zij makkelijk praten met een riant inkomen van rond de € 170.000,– . Zij kan zich later makkelijk een riante zorgvilla met ‘Senior Service’ veroorloven. Haar huidige medewerksters die zes keer minder verdienen kunnen zich dat later in de verste verten niet veroorloven maar zijn dan overgeleverd aan een zuur-zuinig zorgbeleid.
Veel mensen vinden dat het huidige Nederlandse zorgsysteem uitstekend werkt en goede gezondheidszorg voor een ieder beschikbaar is. Bovendien is er toch een uitgebreid pakket aan voorzieningen dat door de zorgverzekeringen wordt vergoed?
Het zal duidelijk zijn dat ik een andere mening ben toegedaan, want al tientallen jaren voert de regering een zorgbeleid dat zich richt op kostenbeheersing door middel van budgettering, een restrictief bouwbeleid en beddenreductie. Dat heeft o.a. geleid tot de sluiting van bejaardenhuizen waar ouderen met relatief lichte zorgvragen nog lang konden blijven wonen.
Ouderen moeten nu zo lang mogelijk thuis blijven wonen om de kosten te drukken en zijn nu meer op zichzelf en op hun naasten (mantelzorg) aangewezen. En op hun huisarts.
Want een belangrijk onderdeel van het regeringsbeleid is substitutie. Opname in dure ziekenhuizen, psychiatrische instellingen en verpleeghuizen moet worden vermeden. Zorg dient zoveel mogelijk gegeven te worden door goedkopere eerstelijns werkers, zoals huisartsen. Het patiëntenbestand van de huisarts is dan ook snel aan het vergrijzen, omdat ouderen met gezondheidstekorten zo lang mogelijk thuis blijven wonen. De werkdruk bij artsen wordt daardoor zo groot dat veel huisartsen overwegen om ermee te stoppen. Hun beroep wordt door sommige huisartsen al getypeerd als ‘het afvoerputje van de zorg’. Sommige regio’s in het land hebben grote moeite om huisartsen aan te trekken. Het is een gevolg van overheidsbeleid dat onvoldoende aandacht besteedt aan het sociaaleconomische aspect van gezondheid en zorg. Mensen met geringe inkomens zijn ongezonder en gaan vaker naar de dokter. Een duidelijk voorbeeld van zorgarmoede in de brede zin van het woord. Huisartsen in Warmenhuizen gaan het tijdens het Levend Laboratorium hoe dan ook drukker krijgen. De negatieve effecten van het experiment mogen zij opvangen.
Het Living Lab richt zich op zorg door de nulde lijn en als het aan Tanja Ineke ligt laat je je oude billen wassen door je buurman en je huishouding doen door een werkloze arbeidsmigrant…
Kees Zwaan
3 gedachten over “Column: Proefkonijnen in Warmenhuizen”
Je slaat de spijker op zijn kop Kees.
Vanaf Rutte 1 is de zorg uitholling al begonnen!
Conny Helder en Tanja Ineke en de Raad van Bestuur die op hun eigen eiland zitten moeten eens een weekje met een Virtuele Bril voor Dementie gaan rondlopen.
Misschien dat het kwartje eens dat valt hoe een Dementerende zijn wereld en omgeving beleeft en zich dan thuis maar moet zien te handhaven.
Dan kunnen ze die grote roze bril afzetten.
Gezien er ook een grote groep is die helemaal geen netwerk of mantelzorgers heeft!
Dan kunnen ze die grote roze bril afzetten.
En je mensen met fysieke of mentale problemen wel leuk gaat coachen…maar als het lijf niet meer wil door de beperkingen,is de pret ook snel over.
Dat diegene met geheugenproblemen e.d niet altijd nog in de gaten heeft dat er een pannetje op het gas staat of dat diegene uberhaupt nog weet of die wel of niet gegeten heeft en wat wel of niet gedaan heeft…..
De overbelaste mantelzorger zit ondertussen wanhopig de berg administratieve rompslomp door te spitten die er bovenop komt en vaak geen touw aan vast te knopen is voor velen en van het kastje naar de muur worden gestuurd…..ondertussen bellend met vader of moeder die al 20 keer gebeld heeft maar die dat is vergeten hoeveel keer die al gebeld heeft….
De Huisartsen ook totaal overbelast,die zijn het afvoerputje van dit beleid.
Zorgmedewerkers i.d.d voor een miniumloon terwijl zich die een slag in de rondte rennen, en mede daardoor een andere baan zoeken,oftewel uitstromers.
De zorg is ook bizar duur geworden ,maar dat is niet verwondelrijk, er rijden zorg instantie,s heen en weer de hele dag .
Alles is afgekaderd b.v een medewerkster huishoudeijke zorg mag terwijl die daarvoor wel heeft doorgeleerd/bijgeschoold geen steunkousen aan trekken of een boterhammetje smeren, daar moet weer een andere zorgmedewerker voor komen,maar daarentegen wel weer moet gaan helpen met zorgaanvragen of contact met familie moet onderhouden….
Teruggebracht naar de vroegere situatie van bejaardentehuizen zou dit minimaal 6 tot 8 miljard besparen.
Medelijden met Samen en andere grote spelers hoef je ook niet echt te hebben met de winstpercentage die zij in de pot hebben.
En de vraag : de vaak extorbitante salarissen aan de top en bonus cultuur, mag dat a.u.b even een tandje minder…
Kortom trieste zaak met hoofdletter T
De vele Zorgcowboys zijn ook steeds niet aangepakt, die veranderen administratief de regeltjes en kunnen weer blij door.
Kinkt misschien wel allemaal negatief ,vral voor degene die er (nog ) niet mee te maken hebben ,maar de realiteit is dat ik en vele van mijn generatie genoten hier mee te maken hebben of hadden en dat betekent heeeeel veel slapeloze nachten en overbelasting.
Ben het ook met u eens. Er zijn mensen die ons als vee zien, vandaar ook de eiwitransitie. Het is de bedoeling dat wij insecten gaan eten i.p.v. vlees. Het draait allemaal om geld.
De afgelopen jaren was de hele wereld een grote proefkonijn, er is nog nooit op zo`n grote schaal een vaccinatie getest. en de pharma industrie heeft miljarden opgestreken.