Den Helder geschrokken van aantal dak- en thuislozen

De gemeente Den Helder is flink geschrokken van het aantal dak- en thuislozen dat volgens de Ethos-telling in de marinestad verblijft. Texel, Hollands Kroon en Schagen vinden de cijfers ook hoog, maar waren naar eigen zeggen redelijk op de hoogte van de grootte van het probleem. De vier verantwoordelijk wethouders gaven vrijdagmiddag een toelichting op de cijfers.

Den Helder telt 302 volwassen en 62 minderjarige dak- en thuislozen. Daarmee scoort de gemeente fors hoger dan de andere Kopgemeenten, maar dat is logisch gezien het feit dat Den Helder de meeste voorzieningen heeft. In Hollands Kroon gaat het om 61 om 13 dak- en thuislozen en dat aantal was volgens wethouder Mary van Gent wel bekend. “We zijn niet geschrokken, onze wijkteams zijn hier al heel lang mee bezig en hebben precies in beeld hoe groot de groep is. Een deel, meer dan een kwart, krijgt ook hulp. Een ander deel heeft zichzelf nooit ingeschreven als woningzoekende en dat maakt het lastig iets voor deze groep te doen.”

Ook wethouder Puck de Nijs schrok niet echt van de cijfers, in Schagen gaat het om 35 volwassenen en 1 kind. “Het is fijn dat we het nu echt inzichtelijk hebben, hiermee laten we zien dat deze groep er is. Dit is niet de groep die staat te roepen ik wil een woning, maar die hebben ze wel nodig.” De Nijs noemt de uitkomsten van de ETHOS-telling confronterend, maar ook waardevol. “Ze helpen ons om beleid te maken dat écht verschil maakt in het leven van mensen, want achter elk cijfer schuilt een mens met een verhaal.”

Uitbreiding opvang
Nieuwe woningen zijn de oplossing voor het probleem, maar die zijn er volgende week nog niet. Bovendien zijn er andere groepen die een huis nodig hebben, zoals statushouders en nareizigers voor gezinshereniging. In Den Helder is het probleem dus het grootst. Aangezien nieuwe woningen tijd kosten, wordt wel gezocht naar uitbreiding van de opvang. “Een deel kan inmiddels ook al terecht bij Hotel Den Helder, maar we kijken naar andere locaties”, aldus wethouder Peter de Vrij.

Dagelijks blijken in de Noordkop 66 personen in de openbare ruimte te slapen, daaronder overigens geen kinderen. Een deel van deze groep slaapt buiten, omdat de opvang vol zit. “Sommige mensen kiezen er ook voor elders te slapen, bijvoorbeeld in een caravan of garage”, verduidelijkt De Nijs. Een klein deel van het probleem kan ook worden opgelost door de zogenoemde Ankerplaatsen te realiseren. Hier wordt in elke gemeente naar gekeken, maar overal blijkt het vinden van een locatie voor deze plaatsen lastig te vinden.

Onder de dak- en thuislozen worden niet alleen de mensen gerekend die zich regelmatig bij een opvang melden, ook zij die noodgedwongen bij familie of vrienden verblijven, of op een boot of in een kraakpand, zijn meegeteld.