Dag van de mentale gezondheid
“Het zit vast tussen je oren”, een vaak gehoorde uitspraak als iemand probeert te vertellen wat hem dwarszit. “Geef jezelf gewoon een schop onder je kont”, als je probeert uit te leggen waarom je het even niet ziet zitten. Mentale gezondheid is nog steeds een heersend, onnodig taboe.
In de vroegere jaren, en dan spreek ik in tijd van de aderlatingen, werd je bij het minste of het geringste opgesloten in een asylum. Een mensonterend instituut waar je zelfs je ergste vijand nog niet wilde achterlaten. Hierin werden vrouwen ook opgesloten als ze niet naar hun man wilden luisteren of oncontroleerbare schandalen veroorzaakten. Ook dementie en epilepsie vielen onder de noemer krankzinnig. Behandelingen waren gering en bestonden voornamelijk uit het bedwingen van de patiënten op de meest brute manieren. Niet gek dat je zo’n huis niet levend verlaat. Tegenwoordig is de zorg, zeker in het Westen, aanzienlijk verbeterd. Al betwijfel ik of dat in alle delen van de wereld geldt.
In de hedendaagse tijd lijkt het aantal personen met psychische problemen alleen maar te stijgen. Nog steeds vinden best veel mensen dat bij de spreekwoordelijke “scheet die dwarszit” een label aangehangen wordt van een bepaalde stoornis. Met meer dan honderd verschillende stoornissen is er altijd wel eentje dat “past”. De andere kant van het verhaal is dat, wanneer je hoofd niet meewerkt en je snapt niet waarom, het vaak moeilijk te begrijpen is voor iemand die dit nog nooit heeft meegemaakt. Hulp zoeken is een enorme drempel die al begint bij het maken van een afspraak bij de huisarts. Je belt de assistente en die wil weten waarom je de dokter wilt spreken. Tja, moeilijk. Laat maar. “Het gaat vanzelf wel over.”
Met de dag van de mentale gezondheid wordt stil gestaan bij een ieder die geestelijke uitdagingen heeft. Geloof me, die groep is groter dan velen in eerste instantie denken. Vraag eens iets vaker of het echt wel goed gaat met iemand. De kersverse moeder die huilend op de bank zit met haar baby, het zijn niet altijd de onschuldige kraamtranen. Bagatelliseer iemand niet die hulp zoekt bij een professional; soms lukt het zelf gewoon even niet. Maak het bespreekbaar en help elkaar. Wanneer je problemen ervaart, wees dan lief voor jezelf en je lichaam. Eet fruit en groenten. Ga wandelen of sporten. Af en toe in een hoekje zitten en huilen is ook oké.
