Martje en Kitty
Martje en Harrie Boersma volgden in april 2007 hun droom en emigreerden naar Italië. Harrie werkte 25 jaar bij Corus en Martje 25 jaar op de GSg in Schagen. Vanuit Grognardo in Piemonte, waar zij nu appartementen verhuren, zal Martje de lezers in een brief aan Kitty, eens in de veertien dagen, laten weten wat zij meemaakt. Kitty zal om de week haar passie voor Italië met Martje delen.
Ciao Kitty 22,
Passie voor Italiaans ijs kan ik niet met je delen Kitty. Wil ik een ijsje nemen, dan moet het toch minstens 30 graden zijn anders krijg ik kippenvel. Er zit hier in Acqui Terme een prachtige gelateria met hoog opgetaste toeven ijs. Alleen om te kijken al een lust voor het oog. Mijn favoriete smaak is Casata, ijs met stukjes chocola en gekonfijte vruchtjes. Het kleinste ijsje in die ijssalon is voor mij nog steeds een enorm ding. Harrie boft als hij zijn ijsje al lang op heeft krijgt hij ook nog de helft van mijn ijsje. Meestal neemt hij een groot ijsje en voert mij dan af en toe een hapje. Eigenlijk vind ik dat het lekkerst. Dat ik dan na afloop denk, hè ik had nog wel een hapje gelust. Ik kan me voorstellen dat jij het niet meer snapt.
Wel houd ik van experimenteren met zelf ijs maken. Grappa ijs met basilicum, Moscato d’ Asti ijs, muntijs, lavendelijs. Sinds kort heb ik een ijsmachine. Van dochter gekregen, zat in haar kerstpakket. Dus ik ga helemaal los.
Gelukkig gaat het hier de goede kant uit met de zon. Ik heb al weer een kleurtje. Het is genieten van de bloeiende amandelbomen. Het gras staat bij ons vol met wilde paarse viooltjes. Ik heb ze ook in het wit gezien. Ook bloeien overal wilde licht gele primula’s. Je kon merken dat het bijna Pasen was, want iedereen kwam weer tevoorschijn uit de stad om zijn huis op het platteland zomerklaar te maken. Wij kwamen weer veel bekenden tegen bij de lijdensweg processie van Ponzone op witte donderdag. Moet ik nog even vertellen dat het kruis niet in onze bus paste. Geen probleem. Het werd op het dak van een andere auto vast gebonden.
Het is iedere keer weer heel bijzonder om al zingend, in processie, door de met fakkels verlichte straatjes te lopen. De mis vooraf en afsluitend was beide keren een hele zit. Maar er valt zoveel te zien in de prachtige kerk, de verschillende soorten marmer, de prachtige schilderingen en kroonluchters, dat ik wel eens even afdwaal en de draad kwijt raak. We waren al met al flink koud geworden. Ponzone ligt op 700 meter en het was een heldere avond. Gelukkig was er voor iedereen buiten warme chocolademelk. Ken je die Italiaanse chocolademelk Kitty? Heftig dik. Maar het was warm. Daarna was er binnen voor zo’n 50 mensen een late cena (avondmaal, niet het laatste) en wijn. Iedereen kreeg ook nog een ongerezen symbolisch brood mee naar huis. Het zou net wat voor je zijn om daar bij te zijn Kitty. Iedereen is met elkaar aan het praten of discussiëren. Ik kan alleen al gefascineerd raken door die gebaartjes van iedereen.
Binnenkort gaan we met alle confraternite naar Torino om de lijkwade te bekijken. Een dagvullend programma. Ik ben heel erg benieuwd. Natuurlijk krijg je een ‘verslag’ van de dag.
Hoe is het met je sapkuur gegaan, Kitty? Is dat het hetzelfde als een ontslakkingskuur? Dat laatste lijk me niet echt een pretje. Deed je de kuur in een exotisch oord of gewoon op de Veluwe? Ik hoor graag je verhaal.
Tanti cari saluti,
Martje
www.grognardo.nl
